17 مرداد سال 77 بود. شبه‌نظامیان موسوم به طالبان در ادامه فتوحات شهر به شهر و روستا به روستای خود، قدم به شهر مزارشریف گذاشتند. این خبر را محمود صارمی – خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی (ايرنا) منتشر کرد. شبه‌نظامیان طالبان، ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی را به عنوان هدف قلمداد کرده بودند. گروهی از آنان بدون رعایت قوانین بین‌المللی و رعایت مصونیت دیپلماتیک وارد ساختمان کنسولگری شدند. آن‌ها جمعی بی‌دفاع و بی‌سلاح از دیپلمات‌ها و خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی را به اسارت درآوردند و تنها به جرم «شیعه و ایرانی بودن» ناجوانمردانه تیرباران و به شهادت رساندند. چنین شد، که 17 مرداد به حرمت ارزش قلم و تکریم اهالی اقلیم خبر و جامعه خبرنگاران، در تقویم ما ایرانیان به عنوان «روز خبرنگار» نامیده شد.
خبرنگاران را دیده‌بانان جوامع توصیف کرده‌اند. آن‌ها بواسطه نگاه تیزبین و دغدغه‌مندی نسبت به تعالی جامعه و حفظ ارزش‌ها و کرامات انسانی و تپندگی نبض اصلاح و اصلاح‌گری و هم به دلیل قدرت تحلیل و آگاهی‌بخشی عمومی، در ردیف قشر پیشروی هر جامعه و ملت و کشوری به شمار می‌آیند. آن‌ها گزارشگران واقعیت‌اند و رسالت‌شان بیدارسازی اذهان از خواب غفلت نسبت به عرصه علوم آسمانی است. آن‌ها هدف را نشان می‌دهند و خواهان تعقیب عمومی نسبت به ارزش‌ها و هنجارها هستند.
قلم خبرنگار با پیش رو گذاشتن واقعیات مختلف، طرح مساله می‌کند. قلم خبرنگار ارزش‌ها را نمایان می‌کند و حول آن‌ها وحدت ایجاد می‌نماید. خبرنگار حرمت و کارکرد قلم خود را می‌داند و چنان با آن مانوس می‌شود، که قیمتی بر آن متصور نیست و سکه‌ای را همپای آن نمی‌داند. خبرنگار، اندیشه را سرکوب نمی‌کند بلکه، می‌سازد و در مسیر بهتر شدن و بهتر ساختن، متحمل رنج می‌شود. او آماده است که در مسیر بیش‌تر دانستن مردم، مقاوم و صادقانه گام بردارد. او مهیاست تا برای نمایش ددمنشی و روایت چهره و مشی و منش شیطانی معارضین، خود بی‌مهابا در میان مهلکه ظاهر شود تا منبع شناخت و معرفت واقع گردد
. هر چند در این مسیر، چون شهید صارمی‌ها و غلامرضا رهبرها، در سایه برکت نام شهید، به مقام قرب و امن الهی نائل شود. او نه برای خوشامد صاحبان قدرت یا بخشی از جامعه که، از برای صیانت از عمود حق و پاسداری از حریم حقیقت و از شوق تحقق عدالت، می‌نویسد.
آنچه اشاره رفت، تنها فشرده‌ای از سیمای گزارش خبرنگار تراز انقلاب بود. خبرنگاری که مشق و رسالتش دین‌ورزی است. بدیهی است که اگر یکسر، رسانه‌های ما دینی شود، معبری از برای تحقق و تفوق رسانه‌های تراز انقلاب گشوده می‌شود.
خوشبختانه امروز ما شاهد نسلی و جامعه‌ای از خبرنگاران هستیم که ضمن تسلط بر فنون روزنامه‌نگاری و ایجابات خبر و تعهدی اجتماعی، نسبت به ماهیت رسانه و بایستگی‌های آن وقوف دارد. به این معنی که می‌داند اکنون رسانه است که نقشی بی‌بدیل در مهندسی ذهن و فکر جامعه ایفا می‌کند. می‌داند که مطالبه مردم از رسانه طرح و تعقیب حقوق فردی و عمومی و واسطه‌گری میان بدنه اجتماع با کارگزاران کشور است. می‌داند که رسانه، سهمی بزرگ در تکاپوی علمی کشور دارد و می‌تواند با طرح ایده و شناسایی و برجسته‌سازی نخبگان، عرصه خلاقیت و عمل را هموار سازد. می‌داند رسانه، کنش و واکنش‌های اجتماعی را نه تنها طراحی، که می‌تواند مدیریت کند. می‌داند که تپندگی و مانایی یک فرهنگ بستگی تام به نوع و میزان تلاش رسانه‌ها دارد.
حال، این نسل که بخشی از آن، چرخ خبرگزاری‌های بزرگ کشور را به حرکت واداشته است، نیازمند حمایت است. نیازمند حمایت معیشتی برای فارغ‌البال بودن و کنشگری فعال و موثر و وسیع خبری است. نیازمند حمایت بی‌دریغ حقوقی نسبت به ایفای وظیفه خبرنگاری است. در مجموع جامعه خبرنگاران ما، اگرچه نشان داده و ثابت کرده تقدس حرفه خود را بر سر مسائل مادی معامله نمی کند اما نباید چشم بر متانت آن بست و از کنار حقوق مادی و معنوی وی عبور کرد.
روز 17 مرداد و روز خبرنگار را به همه خبرنگاران و گزارشگران صادق تبریک می‌گوییم.
