با وجود فیلتر شدن بخش اعظمی از شبکه های اجتماعی، هنوز به لطف فیلتر شکن ها ، مخاطبین شان رونق دارند و بعضا هم رونق شان چند برابر شده است. اما اتفاقی که در این بین از بعد فرهنگی و اجتماعی در حال شکل گیری است ، نگران کننده و البته نیازمند بررسی فوری می باشد. افرادی نوکیسه و از طبقات مرفه جامعه در حال عرض اندام در این فضا اند و اختلاف طبقاتی فاحشی که با عموم جامعه دارند، چشم های مردم عادی جامعه را خیره می کنند و در دلها یشان هراس و دلهره ی عقب ماندن می اندازند. مادرانی که در شبکه های اجتماعی، تصاویر فرزندان خود را در لاکچری ترین تولدها و با هزینه های میلیاردی به رخ می کشند و آهی از قلب های عموم جامعه بلند می کنند.
گرفتن جشن تولدهایی با هزینه های گزاف که عمده ی آن ها را شرکت ها و برندهای تبلیغاتی تقبل می نمایند و بدعت هایی که روز به روز از دل این صفحات مجازی بیرون می آیند و میان مادران ساده انگار نفوذ می کنند که تنها می خواهند برای فرزندانشان بهتر مادری کنند. سمت دیگر نوجوانانی که با حرکاتی نامتعارف و پخش کلیپی از خود یکروزه معروف می شوند و مسیر صد ساله را یک شبه می پیمایند به مراتب آسیب های اجتماعی بزرگ تری را تجربه گر می شوند.
متاسفانه شبکه های مجازی مملو از کودکان و حتی نوجوانانی شده که یک روزه به شهرت رسیده اند و حال باید مدار زندگی خود را بی هیچ مهارتی با این شهرت تنظیم نمایند و عمدتا دستاوردی غیر از تباهی برایشان نخواهد داشت. بسیاری از کارشناسان این حوزه بر این عقیده اند که بیشترین افرادی که در شبکه های اجتماعی بیش از حالت معمول فعالند، نظر دیگران نسبت به خودشان برایشان اهمیت زیادی دارد.
حال ما با خانواده هایی روبرو می شویم که از افراد خانواده ی خود این والدین نه تنها از کودکان خود به عنوان یک کالا برای کسب درآمد بهره کشی می کنند، بلکه هرگز نمی پندارند که در سال های آتی چه حواشی و مصائب و مشکلاتی برای خود و خانواده هایشان به بار می آورند و در آینده چه عاقبتی منتظر آنهاست. افرادی که غالبا بدون هیچ تلاش و کوششی به شهرت دست می یابند و همین مطلب می تواند تاثیرات منفی و مخربی در زندگی آینده ی آن ها داشته باشد و هویتی که فضای مجازی به آن ها می دهد، هویتی مصنوعی، ظاهری و سطحی می باشد. خانواده هایی که هیچ گونه حریم خصوصی نداشته و از غذا خوردن تا خوابیدن شان در دید و قضاوت همگان قرار می گیرد.
البته عده ای از خانواده ها به این مطلب اذعان دارند که از بدو ورود به فضاهای مجازی و شبکه های مجازی به دنبال کسب درآمد نبوده اند و تنها برای چشم و هم چشمی و حس افتخار در بین اطرافیان شان مورد توجه بوده که البته این موضوع نیز خود صدمات جبران ناپذیری بر پیکره ی شخصیتی اعضای این خانواده وارد می نماید. اما نکته ی تاسف بار از آن جا شروع شد که این صفحات پرمخاطب مورد توجه برندهای مختلف مد و لباس قرار گرفت و محلی برای تبلیغات انواع شرکت ها و برندهای پوشاک و آتلیه ها و حتی رستوران ها قرار می گیرد.
والدینی که بیش از آنکه برای فرزندانشان پدر و مادر باشند، به فکر صفحات شبکه های اجتماعی خود هستند تا بتوانند با جذب بیشترین مخاطب و گرفتن تبلیغ و کسب درآمدند. آسیب های حضور مداوم افراد سال هاست که در دنیای غرب مورد مطالعه قرار گرفته است و بدون هیچ چون و چرایی پذیرفته شده است. اما هنوز هستند افرادی که ساده لوحانه مجذوب جذابیت های این قبیل فضاها هستند و هرگز به آسیب های پیشروی این فضا ها ذره ای نمی اندیشند. جوانان و نوجوانانی که چشم هایشان هر فضایی را نظاره گرند و والدین باید سال ها بعد تبعات این آسیب ها را ببینند و نظاره گر باشند.
