مهارت آموزی ؛ ابزار توسعه و پيشرفت
مهارت آموزی از نکات مهم و کلیدی برای ایجاد اشتغال است . عصری که فقط داشتن تحصیلات دانشگاهی کارآمد و چاره ساز نبوده و در این بین داشتن مهارت سبب اشتغالزایی می شود.
اگر در سال های گذشته ، کسب درآمد تنها از مسیر درس و دانشگاه می گذشت، این روزها شرایط به شدت تغییر کرده است و بخش اعظمی از اشتغال شما به مهارت ها و تخصص های شما گره خورده است. مهارت هایی که نه صرفا در دانشگاه ها و محیط های آکادمیک کسب می شود، بلکه می توان آن ها را در دوره های آموزشی خارج از دانشگاه نیز کسب نمود. بطور مثال به نظر شما، مهندس کشاورزی که حتی یکبار در زمین های زراعی قدم نزده است ، موفق تراست یا یک فرد دارای مدرک دیپلم که با پشتکار و علاقه انواع دوره های مهارت آموزی کشاورزی را گذرانده است و سال هاست که بطورعملی به شغل کشاورزی مشغول است؟ البته مطالب فوق بدین معنا نیست که رفتن به دانشگاه ، کاری عبث و بیهوده است. تحصیلات دانشگاهی که همراه با مهارت آموزشی و افزایش سطح تخصص و تجربه ی افراد باشد ، مسلما بازده بسیار بالایی هم خواهد داشت. اما اینکه بسیاری از افراد تحصیلات آکادمیک را به نوعی تضمینی برای آیندهی شغلی شان میدانند، تصور غلط و اشتباهی است.
جوانان جویای کار باید بدانند و آگاه باشند که اشتغال با عناوینی چون دکتر و مهندس به دنبال شان نمی آید. بلکه این شما هستید که با مهارت آموزی چه با تحصیلات دانشگاهی و چه خارج از چهارچوب دانشگاه می توانید در بازار کسب و کار موفق عمل نمایید. همین امر سبب شده تا بسیاری از دانشجویان و افراد تحصیل کرده در رشته های گوناگون با مشکل بیکاری رو به رو باشند. البته شاید شما ، دلیل آن را درعواملی چون افزایش تعداد افراد تحصیل کرده و بازار کار اشباع آن رشته جستجو کنید. اما بدانید که واقعیت چیز دیگری است. افرادی که در طول دوران تحصیل و زندگی خود به سیستم سنتی نظام آموزشی اکتفا نکرده و تقویت مهارت های عملی خود را در راس امور قرار داده اند، قطع به یقین پس از کسب مهارت های لازم به راحتی وارد بازار کار می شوند.
امروزه حتی برای استخدام شدن در سازمان ها و شرکت های مختلف نیز تمرکز بیشتری روی مهارت افراد است. به همین علت در کشورهای توسعه یافته دانش آموزان و دانشجویان پس از فارغ التحصیلی باید دوره مهارت های لازم مرتبط با رشته تحصیلی خود را بگذرانند و پس از کسب مدرک مهارت آموزی ، وارد محیط کار شوند. نظام آموزشی آن ها به خوبی این مهم را دریافته است که سیستم آموزشی باید از متد ها و روش های سنتی به مهارت محور تغییر کنند تا از این طریق بتوان زمینه ی اشتغال جوانان فارغ التحصیل را فراهم ساخت.
مهارت های پول ساز در ایران کم نیستند. تنها یکی از آن ها ، بهره گیری از دنیای بی حد و مرز اینترنت است. آینده ی بسیاری از کسب و کارهای جهان به سمت کسب و کارهای اینترنتی ، مشاغل اینترنتی و کارآفرینی اینترنتی در حال حرکت است. مشاغل نو و جدیدی که حتی یک نوجوان هم می تواند با مهارت آموزی آن را در کنار درس و مدرسه ی خود ادامه دهد.این مهارت آموزی باید از همان سنین پایین تر در نهادی چون آموزش و پرورش آغاز شده و سپس در تحصیلات آکادمیک دانشگاهی ادامه یابد.
متاسفانه تا به امروز ، آموزش و پرورش نتوانسته در حوزه ی مهارت آموزی پرونده ی قابل قبولی از خود ارائه دهد. این در حالی است که شرایط زندگی امروز دانش آموزان ایجاب می کند که آن ها با انواع و اقسام مهارت های عملی آشنا شوند و البته این مفاهیم باید در دل کتاب های درسی قابل جستجو باشد. کافی است ، خلاء در سیستم آموزشی مان را در همین کنکور امسال مشاهده نماییم. انباشت داوطلبان در رشته تجربی که به عنوان یک چالش با آن روبه رو هستیم ، همان زنگ خطری است که از چند سال پیش روشن شده است. در نظام آموزش عالی کشور و در دانشگاه ها هم وضع به همین منوال است. دانشجویان رشته های فنی و مهندسی از کمترین مهارت برخوردارند و نتیجه این می شود که امروز با این حجم از فارغ التحصیلان رشته های مهندسی بیکار روبرو هستیم.
نسل امروز، آینده سازان فردای کشورند. دانش در حال پیشرفت و توسعه ی بی امان تکنولوژی ها در عرصه های علم و فناوری ما را نیازمند به نسل تحصیل کرده ی چابک و با مهارت می کند. حال زمان آن رسیده که با روش های قدیمی آموزش در هر مقطعی خداحافظی کنیم و مهارت آموزی را در اولویت تمامی امور آموزشی مان قرار دهیم.
مصطفی یحیایی – کارشناس ارشد علوم ارتباطات