اهمیت راهکارهای لایه ۲ بلاکچین اتریوم چیست؟
آشنایی با رمز ارز اتریوم
اتریوم رمزارزی است که بر پایه یک سیستم عمومی عمل می‌کند. بلاکچین اتریوم با استفاده از زبان برنامه‌نویسی منحصربه‌فردی ایجادشده است و با توجه به این مسئله که این رمزارز دارای هیچ کنترل‌کننده مرکزی نیست و به‌صورت غیرمتمرکز عمل می‌کند، سیستم‌های کامپیوتری متفاوتی آن را کنترل می‌کنند. در بلاکچین اتریوم هیچ سروری وجود ندارد که داده‌ها به‌صورت محرمانه ذخیره شوند. بلکه روش کار بدین‌صورت است که تمامی اطلاعات در میان گره‌ها پخش می‌شوند و هر یک از آنها دارای یک کپی در بلاکچین هستند. همین امر باعث می‌شود که ریسک حملات هکری به این رمزارز تقریباً به صفر برسد و امنیت آن بالا برود.
آشنایی با لایه‌های بلاکچین اتریوم
قبل از شروع این مبحث، بهتر است بیشتر با اتریوم و ویژگی‌های آن آشنا شویم. شبکه اتریوم برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) به وجود آمد. شبکه اتریومی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرد، شبکه اتریوم ۱ است. این شبکه مقیاس پذیری پایینی دارد. همین موضوع باعث می‌شود که تراکنش‌های کمی در ثانیه انجام شود و هزینه گس مربوط به آن هم بالا رود.
اتریوم (Ethereum) دارای یک بلاکچین کاملا منحصر است. عملکرد این بلاکچین با سایر بلاکچین‌های بومی مانند بیت کوین (Bitcoin) و غیره کاملا متفاوت است. همچنین، “ETH” یا اتر، کوین مخصوص بلاک چین اتریوم است که در صرافی‌های رمزنگاری شده مورد معامله قرار می‌گیرد. این کوین در فضای کریپتوکارنسی به روش‌های دیگری هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی، باید بگوییم که اتریوم یک سیستم عمومی و آزاد بر پایه بلاکچین است. بلاکچین اتریوم، یک سیستم پرداخت و زبان برنامه نویسی مختص به خودش را دارد. از آن جایی که ارز اتریوم کنترل کننده مرکزی ندارد و غیرمتمرکز است، سیستم‌های کامپیوتری متفاوتی در سراسر دنیا، آن را کنترل می‌کنند. این کاربرانی که کنترل اتریوم را به دست می‌گیرند، گره “Node” نام دارند. یکی از وظایف این گره‌ها برقراری امنیت در شبکه است.
داده‌ها در اتریوم به صورت محرمانه روی یک سرور مرکزی ذخیره نمی‌شوند؛ بلکه تمامی اطلاعات در میان این گره‌ها پخش شده و هر یک از آنها، یک کپی از داده‌های بلاک چین اتریوم را در دست خواهند داشت. به‌صورت کلی، تمامی بلاکچین‌ها، دارای 4 لایه هستند. هر لایه می‌تواند موارد متعددی را به بلاکچین اضافه کند و کارایی آن را بالا ببرد. در ادامه به معرفی این لایه‌ها می‌پردازیم:
لایه صفر
اولین لایه در بلاکچین اتریوم لایه صفر است. لایه صفر از اجزایی مانند اینترنت، اتصالات و سخت‌افزار تشکیل‌شده است که انجام عملیات را در لایه بعدی که لایه یک است، میسر می‌سازد. این لایه در حقیقت زیرساخت‌های موردنیاز برای پشتیبانی از شبکه اتریوم را به وجود می‌آورد.
لایه یک
لایه یک به‌عنوان لایه پایه در بلاکچین‌ها شناخته می‌شود که نقش بسیار مهمی در برقراری امنیت دارند. این لایه تغییرناپذیر است و می‌تواند به بهبود عملکرد رمزارز کمک کند. مواردی نظیر حل اختلافات، زمان بلوک، پارامترها و قوانین بلاکچین در این لایه قرار دارند.
لایه دو
لایه بعدی که بعد از لایه یک به بررسی آن می‌پردازیم، لایه دو است و راه‌حل‌های شبکه پوششی را مدنظر قرار می‌دهد. پروتکل‌هایی که در این لایه وجود دارند، می‌توانند برخی از تعاملات لایه یک را حذف نمایند و با این کار، مقیاس‌پذیری در بلاکچین افزایش پیدا می‌کند. در این لایه فعالیت‌های خارج از بلاک و قراردادهای هوشمند که تنها وظیفه انجام سپرده‌ها یا برداشت‌ها را دارند، موردبررسی قرار می‌گیرند.
لایه سه
لایه سه به‌عنوان یک لایه کاربردی، شناخته‌شده است که مواردی مانند جزئیات فنی کانال ارتباطی را پنهان می‌کند.
اتریوم 1 و اتریوم 2 چیست؟
اولین بار بلاکچین اتریوم در سال 2013 به بازار ارز دیجیتال معرفی شد. اما این شبکه دارای مقیاس‌پذیری بسیار پایینی بود که باعث می‌شد تراکنش‌های محدودی در یک ثانیه انجام شوند. به همین دلیل برای بهبود عملکرد این شبکه، اتریوم 2 معرفی گردید. مقیاس‌پذیری این رمزارز بسیار بالاست و از راهکار دو لایه برای بهبود عملکرد آن استفاده می‌شود. بر اساس عملکرد راهکار 2 لایه، تراکنش‌ها در بیرون از لایه 1، صورت می‌پذیرند. با توجه به این روش کارکرد، راهکار 2 لایه، به‌عنوان راهکار بیرون از زنجیره نیز شناخته می‌شود.
تفاوت لایه 1 و لایه 2 در بلاکچین اتریوم چیست؟
راهکارهایی که در لایه یک ارائه می‌شوند، به تثبیت در اتریوم 2 کمک می‌کنند. درواقع، این راهکارها نقش بسیار مهمی در مقیاس‌پذیری اتریوم 2 دارند. راهکارهای لایه یک، زنجیره بلوکی را در خودشان ایجاد می‌کنند و مواردی مانند اثبات سهام (PoS) و شاردینگ (Sharding) را پوشش می‌دهند. از طرف دیگر، راهکارهای لایه 2 بلاکچین اتریوم در خارج از زنجیره اصلی به عملکرد خود ادامه می‌دهند. بهتر است بدانید راهکارهای لایه یک و لایه دو بر روی اتریوم 2 قابل‌اجرا هستند، اما تنها راهکارهای لایه 2 بر روی اتریوم 1 اجرا می‌شوند.
اهمیت راهکار 2 لایه در بلاکچین اتریوم
زمانی که رمزارز اتریوم به بازار ارز دیجیتال معرفی گردید، به زودی موردتوجه تریدرهای زیادی قرار گرفت و همین امر باعث شد که تعداد تراکنش‌های اتریوم افزایش پیدا کند و ماینرها دیگر قادر نبودند که این تراکنش‌ها را مدیریت کنند. از طرف دیگر، تراکنش‌های زیاد بلاکچین اتریوم، مشکلاتی را نظیر هزینه‌های بالا و غیر عادی گس به وجود آورده بودند.
با توجه به این مسئله راهکار دو لایه برای بهبود عملکرد اتریوم در بازار ارز دیجیتال معرفی گردید. اما این سؤال نیز در ذهن تریدرها به وجود آمد که آیا راهکارهای لایه 1 بر روی اتریوم 2 در بلندمدت قابل‌استفاده هستند؟ برخی از کارشناسانی که مدت‌های زیادی است در بازار ارز دیجیتال فعال هستند، بر این عقیده هستند که درصورتی‌که اتریوم 2 به‌صورت کامل راه‌اندازی شود، دیگر نیاز به راهکار دو لایه نیست.
البته باید به این مسئله نیز توجه شود که با افزایش کاربران و تراکنش‌های اتریوم، راهکارهای لایه 1 برای مدت طولانی پاسخگو نخواهند بود. همان‌طور که می‌دانید یکی از راهکارهای لایه 1، راهکار شاردینگ است. این عملکرد نشان می‌دهد حتی باوجود راه‌اندازی کامل اتریوم 2، راهکارهای لایه 2 باز موردنیاز است و تنها نمی‌توان به راهکارهای لایه 1 اکتفا کرد.
