مصرف آب های بسته بندی در سال‌های اخیر به عنوان یکی از معضلات مهم محیط زیستی شناخته شده است. بسیاری از افراد آب های آشامیدنی بسته بندی را از هر آبی سالم تر می دانند و مصرف آن ها را بصورت روزانه در برنامه ی غذایی خود و خانواده قرار می دهند. عده ای نیز مصرف این آب ها را نشان از یک کلاس اجتماعی می دانند و حتی در صورت وجود آب آشامیدنی سالم، تنها مصرف آب های بسته بندی را مجاز می دانند. غافل از انکه تازه ترین تحقیقات حاکی از خطرهای بزرگی است که در این بطری های کوچک ، سلامتی مصرف کنندگان را تهدید می کنند. آب هایی که در گرما و سرما و در شرایط غیر استاندارد نگهداری می شوند تا به دست ما برسد به جای آنکه حیات بخش باشند، آرام آرام حیاتمان را به خطر می اندازند.
بسیاری از فروشندگان ، آب های بسته بندی را پشت شیشه مغازه و زیر نور آفتاب می چینند که این کار به شدت بر کیفیت آب بسته بندی تأثیر منفی می‌گذارد.وقتی بطری‌های پلاستیکی برای مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار می گیرند ، مشتقات نفتی پلاستیک جدا شده و وارد آب می‌شود.این مواد نفتی افراد را دچـار بیماری‌های خطرناکی مانند سرطان می‌کنند.
ترکیبات شیـمیایی موجـود در بطری‌های پلاستیکی، بیشترین تأثیر خود را بر غدد چربی و لنفاوی می‌گذارد و در برخی بافت‌های بدن، باعث بروز تومور می‌شوند. حتی آب هایی که در قالب آب های معدنی به فروش می رسند، می‌توانند ترکیبات مختلفی را در خود حل کنند و در نتیجه آب آلوده شود. برای مثال فلزات سنگین و یا هرگونه مواد شیمیایی محلول در آب در حین جاری شدن آب می‌توانند آن را آلوده کنند. بر همین اساس است که آب آشامیدنی باید از نظر وجود آلودگی‌های فلزات سنگین، ترکیبات شیمیایی خاصی چون نیترات ترکیبات آروماتیک حلقوی، برخی سموم آفت کش از نظر وجود گندزداها و حتی مواد رادیواکتیو مورد آنالیز قرار گیرند.
از معضلات و تأثیرات زیست محیطی آن ها گرفته تا، تأثیرات اقتصادی و اجتماعی آن ها باید مورد بازنگری جدی قرار گیرد. یکی از معضلات اصلی مصرف آب های بسته بندی، مصرف بالای آب در فرآیند تولید و بسته بندی است. تولید یک بطری آب معمولاً نیاز به مقدار زیادی آب دارد.
برای تولید پلاستیک‌های بسته بندی نیز نیاز به آب برای تولید مواد اولیه و فرآیندهای تولید دارد. به عنوان مثال، تولید یک کیلوگرم پلاستیک PET برای بسته بندی آب نیاز به حدود ۲۴ تا ۳۹ لیتر آب دارد. این مصرف بالای آب در شرایطی که بسیاری از مناطق جهان با محدودیت منابع آبی روبه رو هستند، امری نگران کننده است. مصرف آب های بسته بندی تأثیر قابل توجهی بر محیط زیست دارد. افزایش تولید پلاستیک‌های بسته بندی، تولید زباله های پلاستیکی را افزایش می‌دهد که ممکن است به رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌ها ریخته شده و عواقب نامطلوبی برای حیات دریاچه‌ها و انواع مختلف حیاتی داشته باشد. همچنین، تولید پلاستیک های بسته بندی از منابع نفتی استفاده می‌کند و انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی را تشدید می‌کند.
مصرف آب های بسته بندی می‌تواند تأثیرات اقتصادی و اجتماعی نامطلوبی داشته باشد. افزایش هزینه های تولید به دلیل مصرف بالای آب، می‌تواند به کاهش سودآوری و رشد اقتصادی کشورها و شرکت‌ها منجر شود. همچنین، کمبود آب در مناطق روستایی و کشاورزی می‌تواند منجر به کاهش تولید محصولات کشاورزی و در نتیجه کاهش اشتغال و درآمد روستاییان شود.
مصرف آب های بسته بندی ممکن است با خطرات بهداشتی همراه باشد. به عنوان مثال، برخی از بطری‌های آب قابل بازیافت نیستند و ممکن است شامل مواد شیمیایی مضر باشند که به آب منتقل شده و به سلامتی مصرف‌کنندگان آن آسیب برسانند. همچنین، بسته بندی های تکراری و یکبار مصرف می‌توانند منبع آلودگی زیست محیطی باشند و به ویروس‌ها، باکتری‌ها و مواد آلاینده فرصت مناسبی برای رشد و تکثیر بدهند. در نتیجه، مصرف آب های بسته بندی معضلات مهمی را در زمینه سلامتی، محیط زیست، منابع آبی، اقتصاد و بهداشت به همراه دارد. برای مقابله با این معضلات، لازم است رویکردهای مدیریت منابع آب و استفاده بهینه از آب را ارتقا داده و از فناوری ها و روش‌های نوین برای بسته بندی آب استفاده کرد. همچنین، آموزش و اطلاع رسانی به مصرف‌کنندگان درباره اثرات مصرف آب های بسته بندی بر سلامتی ، محیط زیست باید بصورت شفاف در اختیار مصرف کنندگان قرار گیرد.
