پیام رسان های داخلی پر مخاطب می شوند؟

” کدام پیام رسان داخلی را انتخاب کنیم؟ ” سوالی که این روز ها ذهن تعداد زیادی از مردم را درگیر کرده است ، چرا که با ایجاد محدودیت و فیلتر شدن مسنجر های خارجی ،  دچار مشکل شده اند و به سختی می توانند با هم یکدیگر در ارتباط باشند .

این روزها بعد از فیلتر شدن یکی از پرمخاطب ترین پیام رسان های خارجی، بازار پرمخاطبی برای پیام رسان های داخلی بوجود آمد. البته چندی پیش هم شرایطی مشابه برای رشد هر چه بیشتر این پیام رسان ها ایجاد شده بود. اما با گذشت زمان بازهم استفاده از پیام رسان هایی با پلتفرم های داخلی به فراموشی سپرده شد و همین امر مسبب آن شد که در طول این چند سال ، رشد قابل توجهی در زمینه ی تکنولوژی در این پیام رسان ها به چشم نخورد.

حتی به نقل از خبرگزاری های معتبر این روزها با آمارهای جدیدی در حوزه ی مخاطبین این پیام رسان ها روبرو هستیم. تا جایی که اعداد از سه برابر شدن تعداد کاربران فعال پیام ‌رسان‌های وطنی خبر می دهد. آماری چون نوزده برابر شدن ترافیک و دو برابر شدن ترافیک ویدئوی پیام ‌رسان‌ های داخلی حاکی از رشد فزاینده ی آن ها در هفته های اخیر است. البته در سال‌ های اخیر، برخی پیام ‌رسان‌های داخلی علی رغم حمایت‌های دولتی به دلیل ضعف‌های فنی با عدم استقبال مخاطبان مواجه شده و مجبور به تعطیلی فعالیت‌هایشان شدند. نمونه برجسته این دست پیام رسان‌ها بیسفون است که در سال 99 فعالیتش را متوقف کرد.

البته این عدم استقبال در طول این سال ها از سوی مسئولین و بعضا کارشناسان به عدم تمایل مردم به استفاده از پیام رسان های داخلی ارتباط داده شده است. اما تجربه ی استفاده از پلتفرم هایی چون اسنپ و تپسی نشان می دهد، چنانچه نقاط قوت برجسته ای در این پلتفرم ها دیده شود، حتی با وجود رقیب های جهانی ترجیح مردم استفاده از پلتفرم های وطنی است و بصورت گسترده هم مورد استفاده قرار می گیرد.

البته این موضوع را نباید نادیده گرفت ، اول از همه باید از سوی مسئولین کشور مورد سئوال قرار گیرد. اگر پیام رسان های داخلی ظرفیت لازم برای دیده شدن را دارند و از تمام پتانسیل های پیام رسان های خارجی بهره مندند، پس چرا خود مسئولین ایرانی برای دیده شدن ، سخنرانی هایشان را توییت می کنند. زمانی که مقامات ارشد دولتی به تولیدات جوانان ایرانی کمترین بها را می دهند، چطور می توان انتظار داشت که یک پلتفرم تولید داخل با بودجه های محدود با بزرگ ترین پلتفرم های جهانی که بودجه های هنگفت به پایش ریخته شده است، رقابت نماید.

در بسیاری از کشورها برای حفظ امنیت اطلاعات و حریم شخصی افراد در این فضا، از شبکه های داخلی استفاده می کنند و برای ارائه خدمات پیام رسانی، دارای پیام رسانی بومی می باشند. کشور ژاپن دارای اپلیکیشن “لاین “است و “وی چت “در چین به عنوان یک پیام رسان بومی مورد استفاده قرار می گیرد. در هند پیام رسان های “نیمباز و هایک “و در کانادا پیام رسان” کیک “مورد اقبال عمومی کاربران است. بدیهی است که یک مزیت عمده ی پلتفرم هایی چون تلگرام و واتساپ، کم رقیب یا بی رقیب بودن این پیام رسان ها در تبادل سریع و آزاد انواع محتویات دیجیتال با فرمت های متفاوت بوده و وجود کانال ها و ابرگروه ها به جذابیت های این پیام رسان در ایران افزوده است.

اما  این روزها در حالی پیام رسان های داخلی مورد قضاوت قرار می گیرند، که به علت حجم زیاد مراجعه ی کاربران، که خارج از ظرفیت های تعیین شده می باشد، در مواردی با اختلال در کارکرد این پیام رسان ها روبرو هستیم. بدون شک، اپلیکیشن های ایرانی بدون ایراد نیستند ، اما این موضوع تنها مختص نمونه های بومی نیست و همه ی اپلیکیشن های روز دنیا در نسخه های اولیه ی خود با مشکلاتی مواجه بوده اند. البته باید خطر نشان کرد که موضوع استقبال از پیام رسان های داخلی تنها منوط به جذابیت، سرعت و زیرساخت های مطمئن فناوری ارتباطی نیست، که با اختیار قرار دادن تسهیلات مالی مرتفع گردد. بلکه یکی از بزرگ ترین چالش های پیش روی پیام رسان های داخلی ، افزایش و حس اعتماد مردم است.  تردید در زمینه ی رعایت حریم شخصی توسط پیام رسان های داخلی از جمله مباحثی است که باعث عدم مراجعه ی بسیاری از کاربران کوچ کرده از سایر اپلیکیشن های خارجی به پلتفرم های داخلی می باشد.

اما بنظر می رسد با اینکه  قابلیت ها و ویژگی های پیام رسان های داخلی در بسیاری از موارد قابل مقایسه با همتای خارجی خود نیست، اما نباید دلسردانه و نا امید نسبت به این پلتفرم ها بود. اندیشه های زیربنایی این پلتفرم های  وطنی متعلق به جوانان و نوابغ این مرز و بوم هستند که با حمایت ها و در اختیار داشتن منابع مالی مکفی قطع به یقین می توانند درصدد برطرف نمودن نواقص موجود برآیند.

از اینرو باید قبول کرد که قابلیت ها و ویژگی های پیام رسان های داخلی در بسیاری از موارد قابل مقایسه با همتای خارجی خود نیست، اما با حمایت دولت و مسئولین و از همه مهم تر، صبر و پشتیبانی مردم از این تکنولوژی بومی، می توان به پیشرفت های قابل توجهی در این زمینه دست یافت.