قوانین مخل کارآفرینی را بشناسیم

قوانین مخل کارآفرینی مهم ترین مانع توسعه کارآفرینی در کشور است. راه‌اندازی بنگاه‌های کوچک اقتصادی بر مبنای ایده‌های خلاقانه، مستلزم وجود بسترهای لازم در ساختار اقتصاد کشور است. مهمترین این بسترها قوانینی است که توسط دولت وضع می‌شود. این قوانین به همان اندازه که می‌توانند مسیر کارآفرینی را هموار سازند می‌توانند به بزرگترین مانع کارآفرینی تبدیل شوند. جواز تأسیس، اولین و مهمترین مدرکی است که برای راه‌اندازی یک واحد صنعتی لازم است. ما در این مطلب شرایط دریافت مجوز تأسیس و مشکلات آن برای کارآفرینان را بررسی می‌کنیم.

تغییر مداوم ضوابط و شرایط اخذ جواز تأسیس

در ساختاری اداری کشور ما هیچ محدودیتی برای تغییر ضوابط وجود ندارد. به عنوان مثال در قانون، ضوابط خاصی برای زمین با کاربری صنعتی وجود دارد. یک متقاضی با مشکلات فراوان زمینی مطابق با ضوابط قانونی تهیه می‌کند. ولی هنگامی که برای دریافت جواز تأسیس اقدام می‌کند متوجه می‌شود در همین مدت که او در جستجوی زمین بوده ضوابط تغییر کرده است. تغییر ضوابط باید با بررسی پیامدهای آن و در دوره‌های زمانی مشخص صورت گیرد تا تبعات کمتری به دنبال داشته باشد.

تقسیم‌بندی کشور برای اجرای طرح‌های اقتصادی

تقسیم‌بندی کشور به مناطق فقیر، در حال توسعه و در حال رشد و اختصاص اعتبارات و تسهیلات دولتی بر مبنای آن، مشکلات فراوانی دارد. بر مبنای این تقسیم‌بندی هر منطقه برای طرح‌های اقتصادی خاصی اولویت دارد. در حالی که در این اولویت‌بندی، شرایط اقتصادی، جغرافیایی و عوامل محیطی به طور دقیق لحاظ نشده است. بنابراین به دلیل وجود این قانون، اگر یک کارآفرین موفق در حوزه‌ای خارج از اولویت منطقه فعالیت کند نه تنها از او حمایت نمی‌شود بلکه ممکن است از کار او جلوگیری شود.

فقدان پایگاه اطلاعاتی

یکی از نیازهای کارآفرینان دسترسی به اطلاعات بازار است. برای اجرای هر ایده خلاقانه باید در مورد ایده‌های مشابه، نیاز بازار و جامعه هدف بررسی کارشناسی صورت گیرد. در کشور ما وزارت صنعت متولی صدور جواز تأسیس برای فعالیت‌های اقتصادی است. بنابراین این وزارت‌خانه بهترین مرجع برای ارائه اطلاعات در این حوزه است. در حالی که فقدان یک پایگاه اطلاعاتی جامع در مورد شرایط بازار و محصولات موجود در آن، مشکلات فراوانی برای کارآفرینان ایجاد کرده است. تولید محصولات مشابه، از دست دادن ایده‌های ارزشمند و ناتوانی در یافتن بازارهای هدف از جمله این مشکلات است. نکته اینجاست که وزارت صنعت حتی در زمینه صدور مجوز تأسیس نیز از ایده‌های کارآفرینان حمایت نمی‌کند. به گونه‌ای که چندین جواز تأسیس مشابه توسط این وزارت‌خانه صادر می‌شود. این مسئله نمونه بارز قوانین مخل کارآفرینی است. حداقل می‌توان با وضع قوانین از صدور مجوزهای مشابه جلوگیری نمود.

مقررات و استانداردهای نامتناسب

یکی از قوانین مخل کارآفرینی، سختگیری در زمینه برقراری مقررات و استانداردها است. کارآفرینان معتقدند وزارت صنعت برای صدور جواز تأسیس، استانداردهایی در سطح جهانی وضع کرده است. در حالی که رعایت این استانداردها برای بنگاه‌های کوچک اقتصادی در شرایط موجود بسیار دشوار است. تحت فشار قرار دادن صنعتگران و عدم توانایی آنها برای رعایت استانداردها موجب ایجاد فساد اداری در این حوزه می‌شود. پرداخت هزینه به کارآفرینان فشار مضاعفی وارد می‌کند و نادیده گرفتن نقایص در میان ناظران به عرفی ناپسند تبدیل می‌شود. به نظر می‌رسد وضع استانداردهایی متناسب با شرایط کشور و تطبیق مقررات با شرایط بنگاه‌های اقتصادی نتایج بهتری به همراه داشته باشد.

نتیجه‌گیری

جواز تأسیس، اولین گام اجرایی شدن ایده‌های کارآفرینی است. اگر به تأثیرگذاری کارآفرینی بر رونق تولید داخلی، ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی باور داریم باید برای جواز تأسیس بنگاه‌های کوچک تولیدی و خدماتی قوانین سهل‌گیرانه‌ و متناسب با شرایط آنها وضع کنیم. با توجه به اعتبار یک ساله جواز تأسیس بهتر است مقررات سختگیرانه را به آینده و زمان توسعه بنگاه‌های اقتصادی موکول کنیم.

منبع:تفاهم انلاین