کابوس کرونا، دست به گریبان صنعت سینما

سینما این روزها حال خوبی ندارد و کرونا توانسته فعالیت سالن‌ها را به خواب ببرد و گویا اهل فرهنگ و هنر باید بالاجبار تماشاگر نقش‌ آفرینی و یکه تازی این ویروس در جهان باشند. صنعتی که بواسطه ی سرگرمی و گردش مالی اش در صدر صنایع تاثیرگذار جهان قرار دارد و با استمرار تعطیلی سینماهای کشور در کنار دیگر مجموعه‌های فرهنگی و هنری، گویی بحران «کرونا» بیش از پیش نمود پیدا کرده و خسارت‌های اقتصادی وارده به اصناف مرتبط غیرقابل جبران است.

فروش بالای سینماهای بین المللی در سال ۲۰۱۹ به ۳۱ میلیارد دلار و در مجموع جهانی نیز رقم ۴۲.۵ میلیارد دلار ، سبب رویا پردازی بسیاری از تحلیلگران این صنعت شده بود، که به یک باره ،سینمای جهان با شیوع ویروس کرونا خیلی زود به کابوس تبدیل شد، چرا که براثر آن برای جلوگیری از ازدحام جمعیت، سینماهای زیادی در جهان بسته شدند. در کشور ما نیز صنعت آسیب پذیر سینما که لنگ لنگان در حال طی مسیر بود، به ناگهان از حرکت ایستاد و ضررهای مالی هنگفتی را متحمل شد. هرچند سینما داران و تصمیم ‌گیران این عرصه به دلایل مختلف از جمله تنگناهای اقتصادی و خطر ورشکستگی مجبور به بازگشایی مراکز فرهنگی از ابتدای تیرماه شده‌اند، اما هنوز بسیاری از آحاد جامعه ،نگران سلامتی خود و خانواده شان بوده و به خوبی این تناقض را درک کرده اند و برای حفظ جان خود، کمتر سراغ چنین مکان‌هایی می‌روند. بسیاری از تهیه کنندگان و صاحبان سالن ها متحیر از ضررهای میلیاردی شان در موقعیت دشواری برای تصمیم ‌گیری قرار گرفتند. البته در این بین ،عده ای با نگاه خوش بینانه با به تعویق انداختن زمان نمایش آثارشان، بدنبال شانس دوباره ای برای اکران آثارشان بودند، که البته تا به امروز هم ،شرایط آن مهیا نگشت. طبق آمارهای موجود 8000 نفردرسینمای ایران مشغول به فعالیت اند و حتی درآمارغیررسمی این تعداد به ده هزارنفررسیده است.
ضررهای هنگفت مالی این صنعت، طبعا زندگی بسیاری از آنها را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد و بسیاری از اهالی سینما را از لحاظ معیشتی با مشكلاتی روبه ‌رو خواهد کرد.

با اینکه این موضوع جهانی است و منحصر به سینمای ایران نیست، اما نحوه ی مواجهه ی سینمای ایران و سینمای جهان با این معضل، بسیار متفاوت است. در حالی كه برخی كشورهای جهان، اقداماتی مهم و اساسی در این خصوص داشته‌ اند و از حمایت‌هایی مهم و تعیین ‌كننده از سوی سینماگران برخوردار بوده‌اند، متاسفانه در سینمای ایران طبق روال قبل، همه چیز در حد حرف و شعار است و نه تنها اوضاع امیدوار کننده نبوده، بلکه احساس خطر بزرگی برای این صنعت در کشور وجود دارد. البته در شهریورماه بنا به تصویب کارگروه بررسی آسیب‌های کرونا در سینما قرار شد، بدهی سال ۱۳۹۸ سالن‌های سینماها به دفاتر پخش با حمایت سازمان سینمایی پرداخت ‌شود، اما این صنعت هنوز نیازمند حمایت های جدی تر از سوی دولت و سازمان های مربوطه است.

روزگار ثابت کرده است، که بالاخره این روزها هم می‌گذرد و دوباره سینما و سایر تجمعات خانوادگی و اجتماعی به شكل گذشته به روال عادی خود برخواهد گشت، اما طبعا كرونا هم اگر برود، تاثیرات دوران پساکرونا غیر قابل انکار خواهد بود. تاثیرات مثبت و منفی که قبل از هر چیز، سبك زندگی مردم و اقتصاد جهانی را تحت‌الشعاع قرار خواهد داد. روزهای آینده حاکی از آن است که مردم آنلاین ‌تر ‌شوند و برای مدتی به راحتی در تجمعات شرکت نکنند و حتی در روزهای پسا کرونا، دوران طلایی سینماها به این زودی‌ها به روال عادی خود برنگردد.