بسیاری از افراد بر این عقیده اند که کسب و کارهای خیابانی تنها مختص کشورهای جهان سوم و یا در حال توسعه است. کسب و کارهایی در محل فعالیت شان فضای عمومی و خیابان‌هاست. این کسب و کارها معمولاً در مکان های عمومی شهرها و روستاها، مانند خیابان ها، پارک ها، بازارها و معابر پرتردد فعالیت می‌کنند. این نوع کسب و کارها به دلیل سهولت و هزینه پایین تاسیس و عدم نیاز به فضای ثابت و مجوزهای رسمی، ارتباط نزدیک با مشتریان و فرصت اشتغال خودروها و افراد بیکار برای افراد مختلف جذابیت دارند. البته کسب و کارهای خیابانی می توانند در انواع و اقسام فعالیت ها شامل تهیه و فروش محصولات غذایی، مواد اولیه، خدمات، هنر و صنایع دستی و غیره تقسیم شوند.
کسب و کارهای خیابانی در کشورهای توسعه یافته نیز وجود دارند و در برخی از این کشورها، دولت‌ها اقداماتی را انجام می‌دهند تا این کسب و کارها را حمایت کنند. کسب و کارهای خیابانی در کشورهای توسعه یافته عمدتاً در شهرها و مناطق شلوغ فعالیت می‌کنند. در کشورهای توسعه یافته، دولت ها و سازمان‌های ذی ربط در نظر دارند تا از یک سو، این کسب و کارها را حمایت کنند و از سوی دیگر، با اعمال مقررات مناسب، به منظور حفظ نظم عمومی و بهداشت عمومی نیز اقداماتی را انجام دهند.
دولت‌های کشورهای توسعه یافته قوانین و مقرراتی را در نظر می گیرند که به عنوان یک چارچوب قانونی برای فعالیت کسب و کارهای خیابانی عمل کند. این قوانین می‌توانند شرایط را برای رعایت بهداشت و سلامت، محیط زیست، ایمنی عمومی و حقوق کارگران تعیین کنند. در این راستا دولت ها ممکن است سیستمی را برای ارائه مجوزها و مستندات مورد نیاز برای شروع یک کسب و کار خیابانی ایجاد کنند. این مجوزها می توانند شامل مجوزهای بهداشت و سلامت، مجوزهای تجاری و مالیاتی و مجوزهای مرتبط با ایمنی و بهداشت باشند. این اقدامات به کسب و کارهای خیابانی کمک می‌کند تا به صورت قانونی و با رعایت مقررات فعالیت کنند و اعتماد عمومی را به خود جلب کنند.
همچنین دولت ها خدمات پشتیبانی را برای کسب و کارهای خیابانی فراهم کنند. این خدمات می‌توانند شامل آموزش‌های کارآفرینی، مشاوره تجاری، ارائه اطلاعات و آمارهای بازار، و خدمات مالی و اعتباری باشند. این اقدامات کسب و کارهای خیابانی را در بهبود مهارت‌ها، مدیریت مالی و بازاریابی کمک می‌کند. آن ها عموما فضاهای عمومی مناسبی را برای فعالیت کسب و کارهای خیابانی فراهم می کنند. این فضاها شامل بازارچه ها، نمایشگاه ها، فضاهای عمومی در شهر و مکان‌های دیگر باشند. این اقدامات به کسب و کارهای خیابانی امکان فروش و معرفی محصولات خود به مشتریان را فراهم می‌کند و حتی در بسیاری از موارد باعث جذب توریست خواهند شد.
دولت ها می توانند برنامه ها و طرح های مالی را برای کسب و کارهای خیابانی اجرا کنند. این برنامه ها شامل وام های بانکی با شرایط ویژه، تسهیلات مالی برای توسعه و تجهیزات، و سرمایه گذاری مستقیم در این کسب و کارها باشد. این اقدامات به کسب و کارهای خیابانی کمک می کنند تا به منابع مالی لازم برای رشد و گسترش دست یابند.
حتی دولت ها کمک می کنند تا کسب و کارهای خیابانی به خوبی شناخته شوند و بازاریابی مناسبی داشته باشند. از تبلیغات و رویدادهای تبلیغاتی گرفته تا، حمایت از رسانه‌های محلی، و ارائه امکانات برای ایجاد شبکه و ارتباط با مشتریان و همکاران همگی بسیار حائز اهمیت اند.
کسب و کارهای خیابانی چرخه مهمی از اشتغال را به خود اختصاص می دهند و نظام دهی و حمایت هر چه بیشتر از آن ها می تواند از اثرات سوء این قبیل از کسب و کارها کاسته و به اثرات مثبت آن ها در جامعه بیافزاید.
