تب دنگی بیماری جدیدی در کشور است که در اثر گزش نوعی پشه ایجاد میشود، بنابراین این روزها علائمی از جمله تب بالا، درد پشت چشم، درد عضلات و حالت تهوع را جدی بگیرید و مراقب پشه ها باشید. یادتان باشد در صورت تشخیص به موقع کاملاً قابل درمان است. حالا با افزایش موارد ابتلا به بیماری در کشور و همچنین شناسایی بیماران بومی بدون سابقه سفر به کشورهای همسایه که نشان دهنده پشه آلوده در یک منطقه است، نگرانیها در باره این بیماری نیز افزایش پیدا کرده است.
تب دِنگی (Dengue fever ) نام یک بیماری ویروسی است. به آن تب دنگ، تب دانگ و تب استخوان شکن هم شهرت دارد. این بیماری از طریق پشهای به نام پشه آئدس به انسان منتقل میشود. این پشه که به ببر آسیایی مشهور شده است در مناطق استوایی جهان به ویژه آسیای جنوب شرقی از جمله مالزی وجود دارد که این روزها نام آن در کشور به گوش می رسد. شایان ذکر است که در گذشته سابقه بیماری تب دنگی در کشور وجود نداشته و این بیماری در کشورهای همسایه از جمله پاکستان و هندوستان و بعضی از کشورهای آسیا شیوع پیدا کرده است.
این بیماری در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است و میتواند باعث عوارض شدیدی مانند نارسایی ارگانها و خونریزی شود. روش های انتقال تب دنگی عمدتا از طریق انتقال توسط پشه های آئدس است. پشههای آئدس آلوده به ویروس دنگی میتوانند ویروس را از طریق نیش زدن به افراد سالم منتقل کنند. البته در موارد نادر، تب دنگی میتواند از مادر آلوده به جنین یا نوزاد منتقل شود. این انتقال میتواند در طول بارداری، زایمان یا شیردهی رخ دهد. همچنین در موارد بسیار نادر، تب دنگی میتواند از طریق تماس با خون یا مایعات بدن افراد آلوده یا استفاده از تجهیزات پزشکی آلوده منتقل شود. این روش انتقال عمدتاً در مراکز درمانی رخ میدهد.
باید توجه داشت که شرایط محیطی مانند دما، رطوبت و بارندگی مناسب برای رشد و تکثیر این پشه ها باعث افزایش جمعیت آن ها و در نتیجه افزایش احتمال انتقال بیماری می شود و حضور افراد مبتلا به تب دنگی در مناطق غیر آلوده و گزش پشههای آئدس در این مناطق، میتواند باعث انتقال بیماری به افراد سالم شود. وجود محیطهای آلوده، جمع آوری نشدن زباله ها و وجود ظروف آب راکد باعث افزایش جمعیت پشه های آئدس و انتقال بیماری میشود. افرادی که به مناطق آلوده به تب دنگی سفر میکنند و در معرض گزش پشههای آئدس قرار میگیرند، میتوانند ویروس را به مناطق غیر آلوده منتقل کنند. برخی سویههای ویروس دنگی مقاوم تر هستند و میتوانند در شرایط نامساعد محیطی نیز زنده بمانند و باعث گسترش بیماری شوند.
استفاده از حشره کشها، از بین بردن محلهای تخم گذاری پشهها و بهبود بهداشت محیطی از جمله اقدامات مؤثر برای کاهش جمعیت پشههای آئدس است. واکسنهای دنگی که در برخی کشورها مورد استفاده قرار میگیرند، میتوانند تا حدودی از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنند ولی از آن جایی که شیوع این بیماری در کشور قابل توجه نیست جای نگرانی ندارد. اما باید به این موضوع توجه ویژه ای داشت که تشخیص سریع و درمان صحیح بیماران مبتلا به تب دنگی میتواند از شدت بیماری و عوارض آن بکاهد و آگاهسازی مردم در مورد راههای انتقال، علائم بیماری و اقدامات پیشگیرانه میتواند در کنترل شیوع تب دنگی مؤثر باشد.
اکنون در جنوب کشور به خصوص استانهای هرمزگان و بوشهر و … به دلیل اینکه گزارش هایی ثبت شده به شهروندان توصیه میکنیم که دقت بیشتری به خرج دهند و حتماً به بهداشت محیط خود توجه کنند و مکانهای مستعد برای زندگی این حشرات از جمله مکانهایی که باعث ماندگاری آب راکد میشود و هر جایی که گرم و مرطوب است دقت ویژه ای داشته باشند.