دولت ترکیه بسیار آگاهانه و با تصمیم گیری های درست تمرکز بی نظیر خود را در سال های اخیر بر صنعت نساجی افزایش داده است و تمام قطعات پازل صنعت پوشاک در ترکیه را به درستی چیده است و آن ها افق های دور دست را به خوبی ترسیم نموده اند و طبق برنامه ریزی خود با گام های حساب شده به آن نزدیک و نزدیک تر می شوند. دولت ترکیه تصمیم دارد ، میزان صادرات خود را به پانصد میلیارد دلار برساند و خود را در جمع ده اقتصاد برتر دنیا تا سال 2030 برساند.
صنعت نساجی در ترکیه ، روز به روز در حال رشد و پیشرفت است. بسیاری از کشورهای حوزه دریای خزر و اقیانوسیه، آفریقا و کشورهای آمریکا و حتی اروپایی نیز از محصولات و منسوجات ترکیه استفاده می کنند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در حال حاضر ترکیه دومین تهیه کننده بزرگ اتحادیه اروپاست (رتبه اول به چین تعلق دارد) و بیش از چهل درصد محصولات نساجی و بالغ بر هشتاد درصد پوشاک تولیدی خود را به کشورهای اتحادیه اروپا صادر می‌کند.
بنظر می رسد که وقت آن رسیده تا درس هایی از صنعت پوشاک ترکیه بگیریم تا بتوانیم شاهد پیشرفت این حوزه در کشور باشیم. اما واقعا صنعت پوشاک ترکیه چگونه به نقطه ی کنونی رسید. پوشاک و پارچه های تولیدی در ترکیه شامل چه استانداردهایی بوده اند که اینگونه با اقبال کنونی در جهان و البته در کشور روبرواند؟ دولت ترکیه چه تمهیداتی را برای تولید کنندگان و تجار این صنف قرار داده است که توانسته اند اینگونه به موفقیت دست یابند و گوی رقابت را از سایر رقبای خود در جهان بربایند؟ قوانین و سیاست های وضع شده از سوی دولت چگونه توانسته از تولید کنندگان داخلی حمایت کند و آن ها را به نقطه ی کنونی برساند؟
این کسب و کارهای کوچک و کم هزینه که گاها حتی توسط اعضای یک خانواده اداره می شوند، به شدت مورد حمایت دولت قرار دارند و دولت ترکیه با پرداخت وام به آنها فرصت رشد برای واحد‌های کوچک صنعتی را ایجاد می نماید. آمارها نشان می دهد که در حال حاضر این کشور بیش از صد و هشتاد هزار تولید کننده پوشاک و دو هزار کارخانه نساجی در مقیاس بزرگ دارد که سبب اشتغال خیل عظیمی از نیروی کار در ترکیه شده است.سرمایه گذاری دولت در راستای واردات پیشرفته ترین و مدرن ترین دستگاه های نساجی و ماشین آلات نخ ریسی خود محرکی در جهش این صنعت در ترکیه به حساب می آید.
قطعا برای دستیابی به این هدف نقش صنعت نساجی و پوشاک و صادرات گسترده ی آن ها به کل جهان بارز و غیرقابل انکار است. اینگونه است که یک کشور بدون اتکا به درآمدهای نفتی ، مسیر رشد در یک صنعت تاثیرگذار و کلیدی چون پوشاک را طی می کند و این موضوع می تواند یک الگوی بی بدیل برای دولتمردان باشد. اشتغال بیش از نه میلیون نفر در این صنعت در کشور ترکیه نشان می دهد که چگونه می توان تنها در یک صنعت سرمایه گذاری کرد و در کنار آن از مزایای بی نظیرش در مسیر رشد و توسعه ی کشور بهره مند شد.
