خبرنگاری حرفه نیست،عشق است
خبرنگاران همواره جزء مظلوم ترین اقشار جامعه هستند، که شاید روز خبرنگار تنها فرصتی باشد که بتوانند گوشه ای از معضلات و مشکلات این حرفه ی سخت و پرمشقت را بیان کرد. البته در طول این یک سال و اندی آثار منفی شیوع کرونا و وضعیت نامساعد اقتصادی، معیشت خبرنگاران را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. خبرنگارانی که با تحمل تمامی مشقت ها و با کمترین ادعاها، شاید تنها در اواسط مرداد ماه به چشم می آیند. عظمت کار قلم را نمی توان در جوهره یک روز خلاصه کرد و باید ماه ها در وصف قلم و قلم گردانان این روزهای سخت اقتصاد، تحریم، مشکلات زیاد اجتماعی نوشت. با وجود تمامی این مشکلات و شرایط حاکم بر اقتصاد، جامعه خبرنگاران جدا از مسائل شغلی، هرگز وظیفه اجتماعی خویش را کنار نگذاشته اند و در کار آموزش، اطلاع رسانی و تحلیل منصفانه چالش‌های جامعه در صف اول قرار گرفته اند و در بازتاب و تحلیل بسیاری از مسائل حتی جلوتر از بسیاری از مدیران حرکت کرده اند.
در طول شرایط بحرانی کرونا که آمیخته با شرایط سخت اقتصادی است، رسانه های موفق در تمامی عرصه ها از صدا و سیما گرفته تا مطبوعات و خبرگزاری ها مختلف خبری، همواره خود را مدیون زحمات و تلاش های بی وقفه خبرنگارانی می دانند که در گرما و سرما و مواجهه با انواع ناملایمات و در پیک های کرونا و بدون هیچ چشمداشتی در مسیر رسالتی که برعهده دارند، گام بر می دارند. بر هیچ کس ،نقش و اهمیت پررنگ خبرنگار و رسانه در پیشبرد اهداف و برنامه‌های کلی کشور پوشیده نیست و اگر تلاش‌ها و زحمات بی دریغ این قشر در راستای فعالیت های خبری و رسانه ای نبود، عملکرد بسیاری از مسئولین و نمایندگان و مدیران کشوری هرگز به گوش مردم نرسیده و آن ها نیز هرگز جایگاه و منصب کنونی را نداشته اند. البته به حمدا… از 9 مرداد ،واکسیناسیون خبرنگاران آغاز شده است و امید آن می رود که حداقل سلامت این قشر از این حیث مورد حفظ و صیانت قرار گیرد.
خبرنگاران شایسته و زحمتکش کشور، همواره به فراخور موقعیت ها و وضعیت کشور، رسالت حرفه ای و تعهد اخلاقی خود را با وجود همه ی محدودیت ها و بعضا سنگ اندازی ها به انجام رسانده اند که باید وجود آن ها را ازج نهاد.
در جامعه ی مطبوعاتی درج یک خبر همواره برای صاحب خبر، مسئولیت‌های بسیاری را در پی دارد و انتشار یک خبر با واکنش های مختلفی از سمت مردم و مسئولین مواجه گردیده و حتی برای صاحب خبر، تبعاتی نیز به همراه داشته است و هیچگاه دیواری کوتاه تر از خبرنگاران وجود نداشته است. البته این ها بخشی از معضلات موجود است. مشکل معیشت و انبوه مشکلات مالی و بیمه و عدم ثبات در این زمینه، فشار مسئولان و مردم را نیز به همراه دارد، که آن را به یکی از مشاغل سخت تبدیل کرده است. متاسفانه هیچگونه تضمین شغلی و به تبع آن امنیت شغلی دراین میدان وجود ندارد و همین مسئله یکی از دغدغه های اصلی آن ها محسوب می شود. در دوران کرونا بسیاری از مطبوعات با گران شدن کاغذ و کاهش یارانه های مطبوعاتی مجبور به تعدیل نیرو بوده اند و این امر مثل ده ها و صدها عامل دیگر وضعیت معیشتی خبرنگاران و روزنامه نگاران را در وضعیت نامطلوبی قرار داده و اغلب با وجود فعالیت در دو شیفت کاری همچنان در قعر طبقات درآمدی جامعه هستند. پس از تعطیل شدن ده‌ها روزنامه و مجله و سایت به دلایل مختلف از جمله مشکلات مالی در این روزها، هیچ مسئول و مدیری از حال و روز خبرنگارانش خبر ندارد!
خبرنگاری نه یک حرفه، بلکه یک عشق است و اگر از قریب به اتفاق آنان پرسیده شود که چرا این شغل را انتخاب نموده اند و قدم در این حرفه نهاده اند، خواهند گفت نه به بهانه ی نان، بلکه جان خود را طبق اخلاص نهاده اند و آن را یک وظیفه می دانند و فارغ از هر بی مهری ،همواره استوار در مسیر حق و حقیقت گام بر می دارند.
