خبرنگاران، طلایه‌دار جبهه حق و حقیقت
بدون تردید حضور موثر و فعال خبرنگاران در هر جامعه ای یکی از مهمترین عوامل پیشرفت و توسعه یافتگی آن جامعه خواهد بود و این مسئله نقش بسزایی در شکل گیری و هویت فرهنگی جامعه بازی می کند. خبرنگاران به عنوان بازوان اصلی رسانه ها در جایگاه رکن چهارم دموکراسی، مسئولیت اجتماعی خطیری را بر عهده دارند و قدر مسلم انعکاس و بازتاب حقایق و واقعیت ها در جامعه مرهون تلاش های بی وقفه آن هاست. قریب به بیست سال است که پس از شهادت محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان، شورای فرهنگ عمومی، هفدهم مرداد ماه را به عنوان روز خبرنگار نام گزاری کرد. روزی که این سال ها سعی
می شود به شکل‌های مختلف از جامعه ی خبرنگاری قدردانی شود. این امر گاه با یک هدیه همراه است و گاهی با یک پیامک و هدف قدردانی از زحمت کشان این عرصه است. خبرنگارانی که با تحمل تمامی مشقت ها و با کمترین ادعاها، شاید تنها در اواسط مرداد ماه به چشم می آیند. عظمت کار قلم را نمی توان در جوهره یک روز خلاصه کرد و باید ماه ها در وصف قلم و قلم گردانان این روزهای سخت اقتصاد، تحریم، مشکلات زیاد اجتماعی نوشت. عدم حمایت شایسته و بایسته از قشر خبرنگار به عنوان قشر مظلومی که داد همه بخش ها را می زند و کسی به داد آنها نمی رسد را در این زمینه بر سایر مشکلات او افزوده است.اما آنچه در این بین حائز اهمیت است روز خبرنگار علاوه بر تجلیل باید تبیین وظایف اصلی یک خبرنگار و حقوق و تکالیف این قشر فهیم نیز پرداخته شود. رسانه ها یکی از ارکان های مهم هر جامعه‌ای هستند و خبرنگاران به عنوان تلاشگران شبانه روزی در جهت انعکاس خبرها و حقایق در تلاشند و نقش بسزایی در آگاهی و پویایی جامعه ایفا می کنند. به این ترتیب یک رسانه موفق در عرصه های مختلف خبری همواره خود را مدیون زحمات و تلاش های بی وقفه خبرنگارانی
می دانند که در گرما و سرما و مواجهه با انواع ناملایمات و مشقت ها و بدون هیچ چشمداشتی در مسیر رسالتی که بر عهده دارند، گام بر می دارند. بر هیچ کس نقش و اهمیت پر رنگ خبرنگار و رسانه در پیشبرد اهداف و برنامه‌های کلی کشور پوشیده نیست و اگر تلاش‌ها و زحمات بی دریغ این قشر در راستای فعالیت های خبری و رسانه ای نبود، عملکرد بسیاری از مسئولین و نمایندگان و مدیران کشوری هرگز به گوش مردم نرسیده و آن ها نیز هرگز جایگاه و منصب کنونی را نداشته اند.
بی تردید، خبرنگاران شایسته و زحمتکش، از ابتدای پیروزی انقلاب تا به امروز، به فراخور موقعیت ها و وضعیت کشور رسالت حرفه ای و تعهد اخلاقی خود را با همه محدودیت ها و بعضا تنگ نظری ها به انجام رسانده اند که باید از زحمات آن ها را ارج نهاد.
در جامعه ی مطبوعاتی درج یک خبر همواره برای صاحب خبر مسئولیت‌های بسیاری را در پی دارد و انتشار یک خبر با واکنش های مختلفی از سمت مردم و مسئولین مواجه گردیده و حتی برای صاحب خبر تبعاتی نیز به همراه داشته است. اهالی رسانه و خبرنگاران در خیلی از مواقع مظلوم واقع شده و حقشان پایمال شده و کوتاهترین دیوار می باشند.
چرا که بعضا دیده شده که اگر مشکلی پیش بیاید، به سرعت انگشت اتهام به سمت خبرنگاران نشانه رفته و آن ها باید جوابگوی بسیاری از ندانم کاری ها باشند. این حرفه، عرصه ای پر مخاطب است که علاوه بر انبوه مشکلات مالی و بیمه و عدم ثبات در این زمینه فشار مسئولان و مردم را نیز به همراه دارد، که آن را به یکی از مشاغل سخت تبدیل کرده است. دغدغه اصلی خبرنگاران عدم تضمین شغلی آنان است و همواره این درگیری ذهنی برای وجود دارد که چرا امنیت شغلی مناسب ندارند. خبرنگاران فشارهای روحی، روانی و استرس های شغلی در حرفه خبرنگاری یکی از مخاطرات مهم این حرفه است. آنها با خلق بهترین آثار و واژه ها در تلاش اند تا درد و مشکلات همه ی مردم را بازگو کنند، اما وقتی که نوبت به مشکلات خودشان می رسد چیزی نمی نویسند.
خبرنگاری قبل ازینکه یک شغل محسوب شود یک عشق است و افراد تا عاشق کار خود نباشند نمی توانند خبرنگار خوب باشند و آنچه باعث
ثابت قدم ماندن و کار برای افکار عمومی می شود آرمان و راهبردی است که با عشق و تمام وجود پا در این عرصه گذاشته اند. رسالتی عظیم که با قرار دادن قلم خود در مسیرحق و حقیقت شکرگذار این رسالت بزرگ اند و چه زیباست اندیشه ای که در مقابل قلم زانو زند و واژه هایی که در خدمت بیان حق برآید.
مصطفی یحیایی سردبیر روزنامه نقش
