به منظور ایجاد استراتژی‌های ملی مؤثر برای مقابله با بحران‌های طبیعی، باید به مجموعه‌ای از رویکردها و اقدامات توجه شود که قابلیت انطباق و عملیاتی شدن در شرایط مختلف را داشته باشند. این استراتژی‌ها باید شامل مراحل پیشگیری، آمادگی، پاسخگویی و بازیابی باشند تا خسارات انسانی و مالی به حداقل برسند. قبل از هر چیز، شناخت دقیق از مخاطرات طبیعی در یک منطقه خاص ضروری است. انجام مطالعات جامع و تجزیه و تحلیل داده‌های تاریخی درباره مخاطراتی مانند زلزله، سیل، طوفان و … می‌تواند به تخمین ریسک‌های بالقوه کمک کند.
استفاده مطلوب از زمین و توسعه برنامه‌های کاربری که به کاهش خطرات طبیعی می‌انجامد، یکی از راهکارهای پیشگیری است. این می‌تواند شامل جلوگیری از ساخت و ساز در مناطق سیل‌خیز یا زلزله‌خیز باشد.سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مقاوم و ارتقای ساختارهای موجود می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش خسارات ناشی از بحران‌های طبیعی داشته باشد.
افزایش آگاهی عمومی و آموزش مردم درباره خطرات طبیعی و نحوه عملکرد در مواقع بحران، می‌تواند نقش مهمی در کاهش خسارات و تلفات داشته باشد.تهیه و تدوین برنامه‌های اضطراری جامع، که شامل نقش‌ها و مسئولیت‌های مختلف در مواقع بحران باشد، می‌تواند به سازماندهی بهتر کمک کند.انجام تمرینات و رزمایش‌های منظم برای آزمایش برنامه‌ها و سیستم‌های پاسخگویی بسیار حائز اهمیت است. این اقدامات به شناسایی نقاط ضعف و بهبود فرآیندهای عملیاتی کمک می‌کند.ایجاد و نگهداری انبارهای ذخیره‌ی تجهیزات ضروری، مانند مواد غذایی، آب، داروها و تجهیزات نجات، برای استفاده در مواقع بحران، یکی از اقدامات کلیدی است.آموزش مستمر نیروهای امدادی و ارتقاء توانایی‌های آنها در مواجهه با بحران‌ها و عملیات‌های نجات و امداد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
ایجاد یک سیستم فرماندهی و کنترل یکپارچه که به هماهنگی بهتر میان نهادها و گروه‌های امدادی کمک کند، برای پاسخگویی سریع و کارآمد ضروری است.راه‌اندازی سیستم‌های ارتباطی مؤثر که قادر به اطلاع‌رسانی سریع و دقیق به مردم و نهادها در مواقع بحران باشد، بسیار مهم است.بهره‌گیری از فناوری‌های نوین مانند پهپادها، سیستم‌های مکان‌یابی و تحلیل داده‌ها می‌تواند در ارزیابی سریع وضعیت و تصمیم‌گیری‌های مناسب کمک‌کننده باشد.پس از وقوع بحران، ارزیابی دقیق خسارات و نیازهای منطقه‌ای برای بازسازی و بهبود شرایط زندگی ضروری است. این امر باید به سرعت و با دقت انجام شود تا برنامه‌های بازسازی به درستی طرح‌ریزی شود.برنامه‌ریزی برای بازسازی زیرساخت‌ها و خدمات اساسی باید با تاکید بر مقاومت و پایداری انجام شود. این شامل بازسازی مسکن، تأسیسات آب و برق، و جاده‌ها می‌شود.ایجاد مکانیزم‌های مالی برای حمایت از افراد و جوامع آسیب‌دیده یکی از راه‌های مؤثر برای تسریع فرایند بازیابی است. این حمایت‌ها می‌تواند شامل کمک‌های مالی مستقیم، وام‌های بدون بهره، یا مشوق‌های مالیاتی باشد.
پس از هر بحران، بازنگری در عملکرد و استراتژی‌ها برای شناسایی نقاط ضعف و اصلاح آنها، به بهبود مداوم فرآیندها و آمادگی برای بحران‌های آینده کمک می‌کند.با تدوین و اجرای استراتژی‌های جامع و هماهنگ، کشورها می‌توانند توانایی خود را در مواجهه با بحران‌های طبیعی بهبود بخشند. این استراتژی‌ها باید به گونه‌ای طراحی شوند که قابلیت تطابق با تغییرات اقلیمی و محیطی را داشته باشند و به طور مداوم بر اساس تجربیات و داده‌های جدید به‌روزرسانی شوند. مشارکت همه‌جانبه از سوی دولت، نهادها و جامعه نیز برای موفقیت این برنامه‌ها ضروری است.
