افزایش سرمایه انسانی و ارتقای دانش و مهارت‌های نیروی کار، یکی از مهم ترین عوامل مؤثر بر رشد اقتصادی کشورهاست. سرمایه انسانی شامل دانش، مهارت‌ها ، تخصص و تجربه افراد در یک جامعه است که می‌تواند به طور مستقیم بر افزایش بهره‌وری و رشد اقتصادی تأثیر بگذارد. اثر ارتقای سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی را می‌توان در چندین جنبه بررسی کرد که قابل توجه ترین آن افزایش بهره وری و کارایی است.نیروی کار آموزش دیده و متخصص، قادر به انجام وظایف خود با دقت و کارایی بیشتری هستند. این امر منجر به افزایش بهره وری و کاهش هزینه‌های تولید می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند که هر سال افزایش یک درصدی در متوسط سطح آموزش نیروی کار، می‌تواند باعث 3 تا 6 درصد افزایش در تولید ناخالص داخلی شود.
مازاد بر اینکه نیروی کار با سطح تحصیلات و مهارت های بالاتر، قادر به ایجاد ایده‌های جدید، اختراعات و نوآوری های فناورانه هستند. این امر منجر به افزایش بهره وری و رقابت پذیری اقتصاد می شود. کارشناسان بر این عقیده اند که 50 تا 90 درصد از رشد اقتصادی در کشورهای توسعه یافته ناشی از پیشرفت‌های فناورانه است. قطعا نیروی کار با سطح مهارت و آموزش بالا، به راحتی قادر به درک، جذب و بکارگیری فناوری های جدید هستند. این امر زمینه ساز انتقال و بومی سازی فناوری‌های پیشرفته در اقتصاد است و به رشد اقتصادی کمک می کند.
قطعا سرمایه انسانی با دانش و مهارت‌های مناسب، زمینه ساز ایجاد و توسعه کسب و کارهای نوآورانه و پویاتر است. این امر منجر به افزایش اشتغال، تنوع فعالیت های اقتصادی و در نتیجه رونق و رشد اقتصادی می‌شود و بدنبال آن سرمایه گذاران داخلی و خارجی نیز، به دنبال نیروی کار متخصص و آموزش دیده هستند. وجود چنین سرمایه انسانی ماهر، یکی از عوامل مؤثر در جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی است که به نوبه خود به رشد اقتصادی کمک می‌کند.
از سوی دیگر آموزش عمومی و فراگیر، به ارتقای فرصت های شغلی و درآمدی برای اقشار کم درآمد کمک می کند و به کاهش شکاف درآمدی در جامعه منجر می‌شود. این امر به نوبه خود به رشد اقتصادی و توسعه پایدار کمک می‌کند.
سرمایه گذاری در آموزش و پرورش با کیفیت، به ویژه در زمینه های تخصصی و مهارت های شغلی، می‌تواند به ارتقای سطح مهارت‌ها و دانش افراد در جامعه منجر شود. این امر نه تنها به بهبود سطح اشتغال، بلکه به افزایش بهره وری و رشد اقتصادی نیز کمک می‌کند. همچنین سرمایه‌گذاری در زیرساخت های بهداشتی و ارائه خدمات سلامت مناسب به همه افراد، به ویژه در مناطق محروم، می تواند به افزایش طول عمر، کاهش بیماری ها و در نهایت بهبود توانایی‌های فیزیکی و ذهنی افراد منجر شود.
در کنار تمامی مباحث مطرح شده، توسعه زیرساخت‌های اقتصادی، اجتماعی و فناورانه می تواند به افزایش دسترسی افراد به فرصت‌های آموزشی، شغلی و بهداشتی کمک کند. در مجموع، ارتقای سطح سرمایه انسانی از طریق بهبود کیفیت نیروی کار، افزایش بهره وری، نوآوری، انتقال فناوری و بهبود شاخص‌های اقتصادی‐اجتماعی، نقش بسیار مهمی در رشد اقتصادی کشورها ایفا می‌کند. از این رو سرمایه گذاری در آموزش و توسعه مهارت‌های نیروی کار، یکی از کلیدی ترین راهبردهای توسعه اقتصادی در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته محسوب می‌شود.
