عارضه ی مونتاژ کاری در صنعت کشور
برکسی پوشیده نیست که تولید ملی اثر مستقیم بر روی اشتغال زایی داشته و از آن جایی که در شرایطی به سر می بریم که نرخ بیکاری بسیار بالاست، ضرورت حمایت از تولید ملی بیش از قبل افزایش یافته است. از اینرو همواره صحبت در پیرامون کنترل و قطع واردات بوده که البته شاید بصورت مقطعی بتواند در زمینه ی کالاهای مشابه تولید داخل مفید واقع گردد،اما راهکارموثرتری نیز دراین راستا وجود داشته که شاید کمتر مورد توجه قرار گرفته شده باشد. بله به جای وارات کالاهای مشابه، واردات تکنولوژی و نوآوری را جایگزین کنیم تا بتوانیم همگام با دنیا پیش رویم.
مطالعه ی صنایع کشورهای توسعه یافته نشان می دهد که فعالیت های صنعتی وابستگی زیادی به فناوری و دانش دارند، بطوریکه صنایع این کشورها هر ساله مبالغ زیادی جهت انباشت فناوری و ارتقای دانش صرف می کنند. به همین علت صنایع این کشورها مدام در حال توسعه و پیشرفت است. درست در نقطه مقابل، کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، هر ساله مقادیر زیادی کالاهای مصرفی- واسطه ای وارد می کنند. که البته بخش عمده ای از آن به دلیل فقدان مهارت های لازم، که ناشی از رشد نامناسب دانش بومی می باشد. به همین علت افزایش سطح دانش و مهارت های مردمی، شرط لازم برای جبران این عقب ماندگی هاست. توسعه ی اقتصادی ژاپن پس از جنگ جهانی دوم یک نمونه عینی می باشد. آن زمان بنظر می رسید که ژاپن در زمینه علوم و تکنولوژی سی سال از کشورهای پیشرفته عقب تر است و سامان دادن به این سطح از نابسامانی ها تقریبا غیرممکن بنظر می رسید. اما بیست سال بعد، صنایع ژاپن به پیشرفت چشمگیری دست یافت. چرا که برخلاف آنکه سرمایه گذاری زیادی صرف واردات کالا شود، صرف خرید تکنولوژی های خارجی شد. تا جایی که ژاپن در بکارگیری این تکنولوژی های غربی، شور و شوق وصف ناشدنی داشت.
درروزهایی که برندهای مطرح دنیا ما را تحریم کردند، عده ای به دنبال مذاکره و یا رفع موانع برای واردات این محصولات بودند. از پیش پا افتاده ترینشان تا کالاهایی که عدم واردات آن ها می توانست تاثیر بسزایی در بخش های صنعتی، خودرو، اجتماعی و حتی در حوزه سلامت کشور داشته باشد. قطع به یقین اگر تمام نیرو و هزینه کرد خود را در این سال ها به جای واردات بسیاری از کالاهای پرزرق و برقی که مشابه داخلی نیز دارند، صرف ورود تکنولوژی آن به کشور نموده بودیم، اکنون صدها گام جلوتر از جایگاه کنونی در صنعت و اقتصاد کشور قرار داشتیم.
زمانی که برضرورت تولید داخلی و حمایت از کالای ایرانی تاکید می شود، توسعه ی فرصت های شغلی، رونق تولید و ازهمه مهم تر، بالارفتن فضای رقابتی میان تولید کنندگان مدنظر است و نه متاسفانه مونتاژ کاری بسیاری از صنایع تولیدی بزرگ ایران که با آن مواجه هستیم. باید نظام علمی و عملی دانشگاه ها به واسطه ی واردات تکنولوژی به صنعت کمک حال تولید کنندگان ما باشد و دانش فنی روز دنیا با اتکاء به دانش فنی بومی صنعت کشور را قوی تر و قابل اتکا تر از قبل نماید. نیرویی که در روح و ذهن جوانان این مرزو بوم وجود دارد، بارها و بارها از حداقل ها ،حداکثر ها را خلق نموده اند و در بسیاری از حوزه ها اثبات نموده اند که جوان ایرانی در ایجاد و عرضه تکنولوژی بومی بی نظیر است.
کافیست کمی بیشتر به این نیروهای توانمند کشوراعتماد کنیم تا همگام با دنیا در شکوفایی و توسعه ی صنعت و اقتصاد کشوربیش از پیش سهیم باشند.
