سبد انرژی ایران همواره متکی به نفت و گاز!!!
زمستان به نیمه راه رسیده است و همواره دستگاه های دولتی مدام مردم را به بهینه مصرف کردن دعوت می نمایند. البته این موضوع تنها به زمستان و سرمایش ختم نمی شود و در روزهای گرم تابستان با مصرف بالای وسایل سرمایشی مصرف برق نیز به همین روال است. البته این موضوع تنها مختص به ایران نبوده و در تمام جهان، بحران آلودگی محیط زیست بر اثر استفاده از سوخت های فسیلی از یک سمت و خطر پایان پذیری ذخایر و منابع طبیعی به علت بالارفتن مصرف بی رویه انرژی ناشی از رشد صنایع از سمت دیگر ضرورت توجه به سمت انرژی های تجدید پذیر را بیش از قبل کرده است. امروزه انرژی های نو و تجدید پذیر علی رغم ناشناخته ماندن، به سرعت در حال نفوذ و گسترش است و غفلت از آن خسارت های غیر قابل جبرانی را در پی خواهد داشت. اثرات زیست محیطی نظیر تولید گازهای گلخانه ای، گرم شدن کره زمین و ذوب شدن یخ های قطبی، نابودی جنگل ها، وقوع طوفان های شدید ما را ملزم به احساس مسئولیت بیشتر در برابر نسل های آتی و آینده بشریت می کند.
بالا رفتن مصرف انرژی و همچنین کمبود انرژی های تجدید ناپذیر، مبحثی مهم و قابل توجه است که به عنوان یکی از شاخص های مهم در توسعه ی پایدار کشورهای جهان نقش بسزایی ایفا می کند. داشتن انرژی مناسب ،عمده ترین عامل اقتصادی جوامع صنعتی پس از نیروی انسانی است، زیرا انرژی به عنوان یک اهرم اساسی در استمرار توسعه اقتصادی، رفاه اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی و امنیت جوامع جایگاه مهم و قابل توجهی دارد. سرمایه گذاری در بخش انرژی های تجدید پذیرهمچنین باعث اشتغال آفرینی و تحرک اقتصادی می شود، بطوریکه در جهان سالانه بیش از 7 میلیون نفر در این بخش مشغول به کارند.
ایران از لحاظ برخورداری از منابع انرژی، یکی از غنی ترین کشورهای جهان محسوب شده و خاک این کشور یکی از بزرگ ترین منابع سوخت های فسیلی و تجدید ناپذیری همچون نفت و گاز است. اما محدود بودن منابع فسیلی و مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف آن ها لزوم توجه بیشتر به انرژی های تجدید پذیر را بر همگان روشن و مبرهن نموده است. بنابر آخرین آماری که نشریه ای در نمایشگاه اینترسولار مونیخ منتشر کرد، با در نظر گرفتن روند مصرف کنونی انرژی، منابع نفتی جهان در 45 سال، گاز 64 سال و ذغال سنگ 200 سال دیگر به پایان خواهد رسید.
از مهم ترین انرژی های نو وتجدید پذیر در جهان می توان انرژی خورشیدی، انرژی باد و آب، انرژی اتمی، انرژی زیست توده و … را نام برد. ایران نیز با توجه به شرایط جغرافیایی خود در منطقه از پتانسیل بالایی در زمینه انرژی های تجدید پذیر برخوردار است که می توان با خلاقیت و کمک گرفتن از مدیریت و تکنولوژی جهانی، سهم قابل توجهی را در بازار انرژی های پاک بدست آورد. به عنوان نمونه در زمینه استفاده از انرژی خورشیدی به گفته کارشناسان از آنجایی که ایران در نواحی پر تابش جهان واقع شده است، یکی از بهره مندترین کشورها از این منبع انرژی پاک به شمار می آید، تا جایی که از شمالی ترین تا جنوبی ترین نقطه کشور از قابلیت بهره مند شدن از نیروگاه های خورشیدی برخوردارند. تحقیقات به عمل آمده نشان می دهد که کشورمان با برخورداری از دست کم 300 روز آفتابی و متوسط تابش 5/5 – 5/4 کیلووات ساعت بر مترمربع در روز، یکی از کشورهای با ظرفیت بالا در زمینه انرژی خورشیدی است و حتی بسیاری از متخصصین این امر معتقدند که در صورت تجهیز مساحت بیابانی کشور به سامانه های دریافت انرژی تابشی، می توان نه تنها انرژی مورد نیاز بخش گسترده ای از ایران را فراهم نمود، بلکه در زمینه صادرات انرژی برق نیز فعال عمل کرد.
حرکت سریع کشورهای توسعه یافته به سمت استفاده از انرژی های تجدید پذیر بویژه خورشید و باد قابل توجه است به نحوی که تنها در طی هشت سال گذشته در کشور آلمان سهم صنایع فتوولتائیک در تولید نیروی برق 10 برابر شده و طبق برنامه ریزی های صورت گرفته قرار است تا سال میلادی پیشرو برق پانزده میلیون آلمانی از انرژی خورشیدی تامین گردد. با توجه به اینکه سبد انرژی ایران هم اکنون متکی به نفت و گاز است، متنوع نمودن سبد انرژی کشور امری ضروری بنظر می رسد. لزوم ورود بخش خصوصی در این حیطه با حمایت های دستگاه ها و نهاد های دولتی مربوطه در خصوص راهبردها و برنامه های زیربنایی و اصولی تدوین شده، می تواند به پیشرفت های محسوسی در این زمینه منجر گردد.
