یادداشت

جدال تکنولوژی با مشاغل سنتی

بیش از نیمی از شغل های موجود در معرض خطر و ریسک هستند. این جمله برداشتی از هشدار جدی سازمان بین المللی کار در سال گذشته بوده، که چنانچه کشورها آن را جدی نگیرند در سال های آینده با بحران ایجاد شغل مواجه خواهند شد. البته درسال گذشته نه تنها جهان با بحران کرونا مواجه نبود بلکه وضعیت اقتصادی جهان هم از ثبات بیشتری برخوردار بود. اکنون که اوضاع کسب و کار در تمام دنیا بحرانی تر از گذشته بنظر می رسد، تیم های اقتصادی تمام کشورهای دنیا به دنبال راه حلی اساسی برای خروج از این وضعیت می باشند. البته ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و بزودی بازار کشورمان هم تحت تاثیر مشاغل جدید قرار خواهد گرفت. این روزها با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی، هر روز کارهای جدیدی ایجاد می شود که بعضی از آن ها چنان با سرعت خیره کننده ای مسیر پیشرفت را طی می کنند و صاحبانشان را پولدار می کنند، که در ابتدای امر، غیر ممکن بنظر می رسد و البته در این میان بسیاری از ایده ها و طرح های کارآفرینی هم به سرعت شکست می خورند و با ناامیدی صاحبانشان، به سرعت آن ها را از چرخه ی کارآفرین شدن خارج می کنند.

گویا در زمانه ای به سر می بریم که دوران مشاغل سنتی به پایان رسیده است و شغل های پردرآمد جدید که با پیشرفت خوبی نیز روبرو هستند ،جای آن ها را خواهند گرفت. از اینرو، پیشرفت تکنولوژی، دائما در حال تغییر دادن سبک زندگی، کار و حتی سرگرمی های بشر است و بسیاری از مشاغلی که اکنون برای صاحبانشان درآمدهای میلیاردی در پی دارند، شاید تا همین 20 سال پیش، هرگز وجود نداشتند و زاییده ی دنیای مدرنیته هستند. مراکز زیادی مقالاتی درباره ی شغل های پردرآمد جهان در آینده منتشر کرده اند و سنجیده تر آن است که با تکمیل اطلاعات مان خود و فرزندانمان را به سمت ورود به شغل هایی سوق دهیم که در آینده وضعیت شان رو به پیشرفت است و کسب مهارت در این زمینه به مراتب اوضاع اقتصادی درخشان تری را به همراه خواهد داشت. البته بقای مشاغل سنتی هم در گروی بروز کردنشان با دنیای امروز است.

در بسیاری از مشاغل آینده، مهارت های امروز کاربردی نیستند و باید به فکر مهارت های تازه باشیم، چرا که در آینده کمبود مهارت ها دقیقا همان حوزه ای است که به شدت بر آینده ی شغلی افراد تاثیر گذار بوده و می تواند مسیر زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد. چنانچه بر اساس گزارش ها 65 درصد کودکانی که اکنون وارد دبستان می شوند، مشاغلی را انتخاب خواهند کرد که امروز دیگر وجود ندارد و لذا دولت ها و ملت ها ناگزیر باید خود را برای تغییرات بازار کار آماده کنند و نیروی کار خود را بر اساس مهارت آموزی و نیازهای آینده ی بازار کار تربیت نمایند.

اینکه چه کاری و چه نوع کسبی مناسب با چه مقطعی زمانی و متناسب با پیشرفت تکنولوژی است، از اصل هایی است که در هر جامعه ای باید مدنظر قرار گیرد. زیرا در غیر اینصورت، جامعه ای که این مهم را مورد توجه قرار ندهد، از دیگر جوامع عقب خواهد اقتاد. چرا که همواره ایجاد شغل در قالب سنتی با مشکلاتی نظیر سرمایه گذاری، مکان مورد نیاز برای کار و … همراه با پروسه های سخت و بازدارنده روبرو بوده است که در مواقعی این پروسه های طولانی به شدت بر آمار اشتغال یک جامعه تاثیر گذار خواهد بود. فناوری های جدید، تغییرات آب و هوایی، فناوری های رباتیک، محدودیت های منابع طبیعی، انرژی های تجدید پذیر، اقتصاد اشتراکی و بالا رفتن سن جمعیت های مردمی، همگی عواملی هستند که کار امروز مردم و شغل آن ها را در آینده شکل می دهند.

در هر صورت باید یادمان باشد که عصر فناوری و ارتباطات است و بسیاری از کارها آنقدر وابسته به این ها شده که لحظه ای نمی توان نبودنشان را متصور شد. خیلی از کارها و مشاغل سنتی رنگ باخته اند و بالاجبار یا سعی کرده اند خودشان را با این حجم تغییرات سازگار کنند یا اینکه مجبور به تغییر شغل شده اند.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا