
جنگ ذاتاً امری مذموم است و هیچ جنگی مقدس و ستایششده نیست، آنچه به جنگهای تلخ و گزنده، رنگ و بوی تقدس میدهد و حتی آنها را زیبا میکند، هدف و انگیزه جنگهاست، اگر هدف جنگ دفاع از مظلوم، رهاییبخشی به ستمدیدگان، حفظ و یا نجات کشور باشد، آن جنگ دیگر تلخ نیست، بلکه گاه شیرین هم هست.
در مورد جنگ ۸ ساله ایران و عراق، چیزی که جنگ تحمیلی را به دفاع مقدس تبدیل کرد، همان انگیزه و هدف بود. البته هنر بیبدیل و رهبری بینظیر امام خمینی (ره) هم در این زمینه نقشآفرین بود که این جنگ خانمانسوز را معنای حیاتبخشی و معنویتافزایی داد. اینجا بود که دفاع مقدس ملت ایران عرصه ایثار، فداکاری، خودسازی، حتی تعبد و بندگی شد.روح و انگیزه مقدس رزمندگان ایرانی کاری کرد که حتی سالیان بعد از جنگ، یاد و نام آنها به یک پدیده تربیتی و فرهنگی تبدیل شود.
“اردوی راهیان نور” یکی از برنامههای فرهنگی و معنوی ارزشمند یادگار دفاع مقدس است که بهمنظور یادآوری و گرامیداشت حماسههای آن دوران برگزار میشود.این اردوها که طی چند دهه اخیر شکل گرفتهاند، نهتنها بستری برای بازدید از مناطق جنگی و آشنایی با حماسهآفرینیهای رزمندگان دفاع مقدس فراهم میکنند، بلکه تأثیرات عمیق معنوی، اجتماعی، فرهنگی و حتی گردشگری دارند.
اردوی راهیان نور برای نخستینبار پس از پایان جنگ تحمیلی، به دهه ۱۳۷۰ برمیگردد. هدف هم آشنا کردن نسل جوان با فرهنگ ایثار و شهادت و حماسههای ماندگار دوران دفاع مقدس بود. این حرکت فرهنگی، به مرور زمان با استقبال گستردهتری مواجه شد و به یکی از مهمترین و ماندگارترین رویدادهای فرهنگی کشور تبدیل گردید.مناطق عملیاتی در جنوب، غرب و شمالغرب کشور، نظیر شلمچه، هویزه، دهلاویه و فکه، از جمله مقاصد اصلی این اردوها به شمار میروند. در اهمیت این رویداد فرهنگی چند نکته قابل توجه است:
۱. این اردوها فرصتی منحصربهفرد برای نسل جوان فراهم میکنند تا از نزدیک با روحیه ایثار، فداکاری و عشق به وطن آشنا شوند. انتقال ارزشها و فرهنگ دفاع مقدس به نسلهای جدید و ایجاد ارتباط عاطفی با گذشته پرافتخار کشور، از جمله اهداف اصلی این اردوهاست.
۲. اردوی راهیان نور تأثیرات عمیقی بر شرکتکنندگان خود به جا میگذارد. در بُعد معنوی، این اردوها فرصتی برای تفکر، تجدید ایمان و بازگشت به ارزشهای والای فرهنگ شیعه از جمله ایثار و شهادتطلبی است. بسیاری از شرکتکنندگان از این اردوها دچار تحول معنوی شده و با نگاهی تازه به زندگی و مسئولیتهای خود بازمیگردند.
۳. از نظر اجتماعی، این اردوها نقش بسزایی در تقویت همبستگی و اتحاد میان مردم دارند. این اردوها به نسل جدید کمک میکند تا بیش از پیش قدر امنیت و آرامش کنونی را بدانند.
۴. با توجه به اینکه بسیاری از مناطق عملیاتی در طبیعت زیبا و مناطق بکر کشور قرار دارند، این اردوها به نوعی گردشگری معنوی و فرهنگی نیز محسوب میشوند. افراد ضمن بازدید از مناطق جنگی، از جاذبههای طبیعی و محلی این مناطق نیز بهرهمند میشوند و حتی به رونق کسب و کار محلی نیز کمک میکنند. این امر میتواند به توسعه گردشگری داخلی و رونق اقتصادی مناطق کمبرخوردار کشور کمک کند.
درمجموع، اردوی راهیان نور نهتنها یک برنامه فرهنگی و معنوی است، بلکه ابعاد گستردهای در ایجاد تغییرات مثبت در جامعه و رونق گردشگری کشور دارد.ارزشهای این اردوها از جنبههای مختلف به عنوان یک سرمایه ملی باید مورد حمایت و توجه بیشتری قرار گیرند.
بیستم اسفند ، روز راهیان نور گرامی باد