آیا من می توانم کارآفرین شوم؟

آیا من استعداد کارآفرینی دارم؟ سئوالی مهم که بسیاری از ما در طول زندگی کاری و شخصی مان با آن مواجه شده ایم. چرا که هر چه بیشتر از کارآفرینی و مزایایش مطلع می شویم، میل به فعالیت های کارآفرینانه در ما بیشتر خواهد شد. در کارشناسان این حوزه بر این عقیده اند که کودکی هر فرد نقش انکار ناپذیری در دستاوردهای بزرگسالی او ایفا می نماید. به بیان ساده تر کشف استعدادهای انسان در دوران کودکی می تواند همچون چراغی روشن کننده ی مسیر موفقیت او باشد.

عنوان یک فرد از جامعه ، داشتن چه فاکتورها و معیارهایی می تواند زمینه ی لازم برای انجام فعالیت های کارآفرینانه را مهیا سازد؟  قدر مسلم است که شناخت استعدادها و تقویت انگیزه یکی از گام‌های نخست برای رسیدن افراد به موفقیت محسوب می گردد. شناخت و پرورش استعداد کارآفرینی در این میان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. چنانچه فرد در هر شغل و رشته ای مشغول کسب و کار باشد، کارآفرینی سکوی جهش هر چه بیشتر او به سمت رسیدن به پیروزی و موفقیت است. شکوفایی و پرورش این استعداد را می توان در مقاطع سنی و تحصیلی مختلف و یا حتی از همان دوران کودکی انجام داد. همچنین با بررسی آزمون ها، مهارت ها و ویژگی‌های منحصر به فرد ، انسان ها را سنجیده و برروی آنها برنامه ریزی کرد. کودکان امروز آینده سازان فردا این کشورند. متاسفانه نظام آموزشی ما در طی این سال ها مطالب محور بوده و شرایط حاکم بر آموزش، کودک را به مجبور به حفظ مفاهیم و مطالب مشخصی می نماید، که امکان بروز هر گونه خلاقیت را از او سلب می نماید.

تاثیر آموزش‌های کارآفرینی برای پرورش و رشد کارآفرینان بی شک یکی از مهم ترین چالش‌های آموزشی بسیاری از کشور‌های توسعه یافته دنیا می باشد و نمی توان منکر تاثیرات آموزش در این امر بود. برگزاری دوره‌های شیوه‌های موثر تفکر خلاق و پرورش ایده‌های بکر زمینه ساز پیدایش افراد کارآفرین در سال‌های آتی خواهد بود. امروزه فارغ التحصیلان برای راه انداختن کسب وکار و اشتغال خود ، نیاز به نوآوری و توانایی تبدیل ایده‌های خلاق به فعلیت هستند. بنابراین آموزش، تنها کلید شکوفایی و پرورش استعداد کارآفرین هاست که با ایجاد شغل ، باعث رونق چرخه اقتصادی کشور می شود.

سه شاخصه مدیر بودن، نوآوری و شناسایی فرصت ها از خصوصیات مهم استعداد کارآفرینی در افراد است. همچنین عموما فرد کارآفرین با نوآوری‌های بی بدیل و استفاده از فرصت ها در محل زندگی خود همانند الماس ، برش دهنده ی مشکلات اجتماع اطراف خود است. اندیشه ، ریسک پذیری ، داشتن استقلال و انگیزه برای توسعه کسب وکار از جمله خصوصیاتی است که در فرد کارآفرین به میزان زیادی مشاهده می شود.

بخشی از استعدادهای کارآفرینی ذاتی است و به صورت ارثی در فرد مشاهده می  شود. در این میان آنچه حائز اهمیت است، آموزش‌هایی هدفمند برای تقویت اعتماد به نفس افراد و گسترش حس استقلال طلبی و خلاقیت در آنهاست. تلاش نظام تعلیم و تربیت بر این است که با ایجاد راهکارهای مختلف کارآفرینی مسبب تشویق افراد کارآفرین حتی با وجود مشکلات شود به طوریکه ، موانع را در هم شکسته و با شناخت از شرایط، باعث ایجاد تغییرات گسترده ای در اطراف خود گردند.

تجارب موفق سایر کشورها نشان می  دهد؛ گنجاندن درس کارآفرینی در چارت‌های درسی مدارس و دانشگاه ها بی تاثیر نبوده و در تربیت افراد نقش بسزایی دارد. کارآفرینی به عنوان یک دانش، مهارتی رفتاری و عملکردی می باشد که تنها بخشی از آن ذاتی بوده و محققین بر این باورند که قسمت عمده این استعداد اکتسابی بوده و گذراندن آموزش‌های لازم باعث به ثمر رسیدن و شکوفایی این استعداد و تبدیل فرد به یک کارآفرین موفق خواهد شد. از اینرو بخش اعظمی از پروسه ی کارآفرین شدن علاوه بر داشتن یک استعداد ذاتی، اکتسابی است و می توان آن را در از سنین پایین تا میانسالی افراد تقویت نمود.

مصطفی یحیایی – ارشد علوم ارتباطات